Układanie drewnianych podłóg na ogrzewaniu podłogowym jest możliwe, ale ze względu na higroskopijne właściwości drewna oraz jego wrażliwość na wpływy temperatury i zmiany wilgotności względnej powietrza, wymaga doświadczenia, zachowania szczególnego reżimu technologicznego oraz wiedzy na ten temat. Uczestnikami wykonawstwa są dwie ekipy, które powinny ze sobą ściśle współpracować. Pierwsza ekipa instaluje ogrzewanie podłogowe i kładzie jastrych, z reguły cementowy lub anhydrytowy. Obowiązkiem tej ekipy jest wygrzanie podłoża i sporządzenie stosownego protokółu. Wilgotność jastrychu należy zmierzyć wilgotnościomierzem CM i powinna ona wynosić: dla jastrychu cementowego 1,8%, a dla jastrychu anhydrytowego 0,3%. Jeśli pomiary wilgotności jastrychu wykazały odpowiednią wilgotność i nie upłynął dłuższy czas niż tydzień od zakończenia jego wygrzewania, można przystąpić do układania podłogi. Ekipa parkieciarzy również powinna wykazać się dużym doświadczeniem. Swoją pracę rozpoczną od zapoznania się z istniejącymi planami technicznymi i protokołem z prac poprzedniej ekipy. Sami również dokonają pomiarów wilgotności podłoża, wilgotności względnej i temperatury. Współpraca między tymi ekipami i ich wzajemna solidność są często warunkiem powodzenia całości prac.
Wybierając gatunek drewna, z którego będzie ułożona podłoga należy się kierować przede wszystkim niskim współczynnikiem skurczu i rozkurczu oraz długim czasem osiągania równowagi higroskopijnej. Takie właściwości posiadają: merbau, iroko, douussie, jatobe, a z krajowych gatunków drewna: dąb i akacja. Nie należy układać podłóg z klonu, buku, jesionu i grabu na ogrzewaniu podłogowym z uwagi na wysoki współczynnik skurczu tych gatunków drewna oraz ich jasny kolor, który poprzez kontrast dodatkowo uwidacznia szczeliny.
Drugi ważny parametr to grubość i szerokość poszczególnych elementów podłogi. Ze względu na wskaźnik przewodzenia ciepła niekorzystne jest układanie parkietu i litych desek podłogowych, gdyż mają one zazwyczaj grubość znacznie powyżej 15 mm, co powoduje straty ciepła, a tym samym obniża skuteczność ogrzewania. Odradzałbym także układanie parkietu i litych desek ze względu na ich szerokość – kurczenie się drewna w warunkach stosunkowo wysokiej temperatury nagrzewania drewna i niskiej wilgotności względnej powietrza, spowoduje powstanie szczelin pomiędzy poszczególnymi elementami. Natomiast korzystne jest stosowanie podłóg warstwowych, takich jak deska barlinecka (z drewna merbau, iroko, jatobe, dębu i akacji), której opór cieplny nie przekracza 0,17 m kw. K/W. Jest ona w warunkach fabrycznych lakierowana lub olejowana, a krzyżowe ułożenie poszczególnych warstw wyraźnie hamuje pracę drewna i ogranicza powstawanie szczelin pomiędzy nawet bardzo szerokimi deskami. Istotnym parametrem jest maksymalna dopuszczalna temperatura nagrzewania powierzchni podłogi. Nie powinno się nagrzewać podłogi powyżej 26 oC.
Deska barlinecka ma jeszcze jedną zaletę, szczególnie korzystną w przypadku ogrzewania podłogowego. Dzięki zastosowanemu złączu barclick, nie wymaga klejenia, unikamy w ten sposób ryzyka powstawania szczelin z powodu wysychania lub starzenia się zastosowanego kleju. Taka podłoga elastycznie reaguje na zmianę wilgotności i temperatury.
W przypadku zdecydowania się na montaż parkietu lub mozaiki należy stosować odpowiedni klej, który zachowa elastyczność w trakcie długoletniego użytkowania podłogi na ogrzewaniu podłogowym. Zaleca się stosowanie dwuskładnikowych klejów poliuretanowych, które zachowują elastyczność. Podobnie wielką uwagę należy zwrócić na sposób wykończenia podłogi. Szczególnie wart polecenia w przypadku ogrzewania podłogowego jest lakier na bazie żywic syntetycznych, a także wosk czy olej.
Należy pamiętać, że parkiet na ogrzewanej podłodze jest bardziej wrażliwy na działanie wilgoci niż parkiet na nie ogrzewanym podłożu. Przyczyną tego jest występowanie większej różnicy między stanem największego wysuszenia i stanem największego zawilgocenia parkietu.
Układanie podłogi drewnianej na ogrzewaniu podłogowym wymaga uwzględnienia wielu czynników, związanych z pracą systemu grzewczego, własnościami drewna i innymi materiałami pomocniczymi. Z tego względu zalecałbym, więc dużą ostrożność przy wyborze zarówno drewna na podłogę jak i systemu grzewczego. Te dwa czynniki tj. system ogrzewania podłogowego oraz rodzaj podłogi muszą zastać starannie dobrane na etapie projektowania.
Poprawnie zamontowane i funkcjonujące ogrzewanie podłogowe (elektryczne lub wodne) jest warunkiem koniecznym do stosowania podłóg drewnianych na takich podłożach.
Wymagania:
1. Cała powierzchnia podłogi musi być ogrzewana.
2. Temperatura powierzchni podłogi nie może być nagrzewana powyżej 26 oC. Ta wartość temperatury jest maksymalną dopuszczalną na powierzchni podłogi.
3. Trzywarstwowa deska podłogowa, z warstwą wierzchnią z drewna klonu, buku, jesionu i grabu nie nadaje się do stosowania w pomieszczeniach z ogrzewaniem podłogowym. Powodem jest duża rozszerzalność i kurczliwość w porównaniu do innych gatunków drewna. Mogą wówczas wystąpić wyra1ne szczeliny między poszczególnymi lamelkami i deskami.
4. Temperatura w czasie montowania podłogi powinna wynosić około 20 – 22 oC. Wymóg ten dotyczy zarówno podłoża jak i pomieszczenia.
5. Wilgotność względna powietrza w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 55% przed montażem jak i po jego wykonaniu.
Czytaj więcej: ogrzewanie podłogowe
zdjęcie:poradnikprojektanta.pl
